We schrijven het jaar 1902. Naar verluidt hebben twee burgers uit de Bingelraadse gemeenschap destijds in april het initiatief genomen om een harmonie op te richten. Deze pioniers waren de heren Daemen en Renckens. Deze laatste was hoofd van de lagere school. Samen met hun vrienden Clement, Haenen, Dieteren, Cleven en Herberighs belegden zij een eerste vergadering. Zij zouden er alles aan doen om Bingelrade aan een eigen Harmonie te helpen. De heren Daemen en Renckens waren muzikant in hart en nieren en hadden de oprichting voorbeeldig en vastberaden voorbereid. Eerst gingen ze zelf muziek studeren en later kochten ze zelf hun eigen muziekinstrument, een klarinet en een piston. Toen hun muzikale basis voldoende was meldden ze zich aan bij Harmonie “De Nederlanden” uit Amstenrade.
Vanuit deze leerschool werd – toen de tijd rijp was – onze harmonie opgericht. De eerste leden waren de heren Cleven en Herberichs. Een harmonie van vier man sterk dus !
Maar na één jaar, in 1903, is dit aantal vervijfvoudigd tot maar liefst 20 leden. Toen werd ook de eerste foto genomen. Het jaartal valt te lezen op het bordje onder de grote trom.
En in 1904 was het ledenaantal al gegroeid tot 28 leden. De harmonie was zo geestdriftig en gemotiveerd bezig dat al in de zomer van 1903 een zomerfeest werd georganiseerd. En wat voor feest ! Een ongekend geslaagd feest.
Wie nu denkt dat Bingelrade vóór die tijd verscholen was van muziek heeft het goed mis. Harmonie “De Nederlanden” uit Amstenrade zorgde destijds voor de muzikale omlijsting. Voornamelijk bij processies. Deze harmonie was meer een regio harmonie, zij deed dit ook voor de naburige dorpen. Het repertoire was dan ook voornamelijk kerkelijke of processiemuziek. Zo ook voor onze harmonie.
In die dagen was het een voorrecht om lid te zijn van de harmonie. De Bingelraadse bevolking stond achter de harmonie en zorgde er dan ook voor dat het ledenaantal gestaag groeide. Ook voor financiële steun kon men op de gemeenschap rekenen, maar ook op de gemeente. iedereen stond telkens weer klaar om de harmonie financieel te ondersteunen. De familie Janssen (destijds woonachtig in kasteel Raath) schonk bijvoorbeeld in 1904 het eerste vaandel. Dit vaandel, de trots van onze vereniging, is de stille getuige van het wel en wee van onze vereniging. Onder dit vaandel hebben zich droeve en prettige
gebeurtenissen afgespeeld. De glorietijden, maar ook de magere tijden.
De oorlogstijd was zo’n periode waarin de harmonie het niet makkelijk had. De instrumenten moesten worden opgeborgen om niet in handen van de bezetters te vallen. Van musiceren kwam zodoende niets terecht, waardoor het hele verenigingsleven ontwricht werd. Verder de jaren vijftig, jawel de intrede van de televisie. Ook hier ontkwam onze harmonie niet aan. Liever zat men voor de tv dan repetities te volgen.
De ups (glorietijden) zijn er daarentegen in veelvoud. Denk aan de succesvolle concoursen.
Op 9 juni 1927 meldt de Limburger Koerier dat Harmonie St. Caecilia uit Bingelrade met twee eerste prijzen is bekroond op het concours in Hoensbroek. Een 1e prijs in de categorie Marswedstrijden, met 146 punten, en in de 2e afdeling wederom een 1e prijs met 387 punten. Reden genoeg om in Bingelrade de donderbussen te laten daveren. Dinsdags werd de heer Henri Cleven (directeur van de harmonie) gehuldigd. Burgemeester Beckers als voorzitter dankte de directeur voor de opoffering en moeite welke hij zich had getroost. De directeur dankte in welgekozen woorden en schreef het succes toe aan den ijver der werkende leden, ook dankte hij voor de eendrachtige samenwerking welke hij van allen mocht ondervinden” aldus de Limburger Koerant.
Ook haalden we de koppen van diverse dagbladen, met name in 1954. In dat jaar deed onze harmonie mee aan het Wereld Muziek Concours in Kerkrade. In de hoogste afdeling, de vaandel-afdeling, behaalde we een eerste prijs met 112 van de 120 punten en lof van de jury. Fruitteler- dirigent Sjang Mertens was dolgelukkig. In die tijd blijkt dat één inwoner op de dertien (vrouwen , kinderen en grijsaards meegerekend) lid en dus muzikant waren van onze vereniging. Ons dorp telde destijds nog geen 700 inwoners ! In 1958 werd ons korps met een drumband uitgebreid, De leiding van de harmonie was in handen van de heer Otten uit Schinnen. (overleden in 1987). De heer Lei Heunen richtte al enkele jaren eerder een blaaskapel op. De Hedelfingerkapel welke bestond uit leden van de harmonie. Deze kapel werd rond 1985 opgeheven.
Zo volgden de jaren, en met de jaren ook de jubilea, 25, 50, 60, 65, 70, 75 enz. enz.
Bij het bereiken van onze 60 ste verjaardag op 18 juni 1962 mocht de harmonie uit handen van de voorzitter van het uniformencomité, de heer P.J. Geurts (hoofd van de lagere school), maar liefst 44 nieuwe uniformen ontvangen. Deze uniformen waren te danken aan de Bingelraadse bevolking die in liefst acht maanden tijd de harmonie in gloednieuwe uniformen wist te steken. Vóór die tijd moest men zich tevreden stellen met een uniforme pet. Onze 75 ste verjaardag werd buitengewoon uitbundig gevierd met maar liefst 10 dagen feest. Van Beierse kapellen tot gastconcerten. Het vaandel dat we nu dragen werd ons bij deze gelegenheid aangeboden. De uniformen die we nu dragen zijn nog niet zo oud. Enkele jaren vóór het Bondsconcours in 1994 werden deze ons aangemeten.
100 jaar Harmonie St. Caecilia, 1902 tot 2002, een eeuw muziek maken. Dat
hadden onze voorgangers wellicht niet durven dromen. Wij zijn al die hardwerkende muzikanten in hart en nieren dank verschuldigd, maar ook de Bingelraadse bevolking die steeds lief en leed deelde met os Harmonie.
Uit het boekje 100 jaar Harmonie St.Caecilia
Peter Hendrix
(secretaris 2002)
